Een "kleine" update vanuit Kandy!

We zijn inmiddels al ruim een week hier in sri lanka en zijn beland in kandy, de culturele hoofdstad van het eiland en de laatste stad voordat we de frissere hooglanden intrekken. Je merkt hier ook al dat het een stuk koeler is dan in polunnaruwa en het heeft vandaag zelfs een paar keer gemieserd! Ik zal iets verder terug gaan dan waar ik gebleven was zodat het verhaal beter te begrijpen is. Tijdens onze exursie naar a'pura bezochten we op de terug weg mihintale (de bakermat van het boedhisme in sri lanka) de legende gaat dat koning devanampiya tissa hier mahinda ontmoette uit zuid-india in 247 v.c. die door zijn vader (de keizer) naar het eiland was gestuurd om daar het boedhistische geloof te verspreiden. Eenmaal boven beschreef ik in  het vorige verslag dat een chagrijnige monnik pa een donatie wilde laten maken en de volgende dag staat sigiriya op de planning. Een 200 m hoge rots die uit de laaglandjungle van sri lanka opsteekt. Op de heenweg wordt mijn "schoonheidsslaapje" onderborken doordat ze om me heen schreeuwen dat er een wilde olifant staat. Ik kijk op en er staat idd een wilde olifant, we stappen uit en nemen wat fotos en gaan dan weer verder! Op de weg er naartoe vertelt tyroanne ons dat ie een gids voor ons heeft geregeld om twee redenen. Ten eerste omdat er bij het laatste stukje van de beklimming hornets voorkomen. Dit zijn een soort bijen alleen nogal groot en gevaarlijk en als ze komen weet hij hoe je daar mee om moet gaan en ten tweede omdat het een arme jongen is die wel veel weet van sigiriya en wel wat geld kan gebruiken! De hornets zijn best gevaarlijk omdat als ze je aanvallen (en er zijn de afgelopen tijd gevallen geweest waarin toeristen die verkeerd reageren zijn gestoken  en soms wel een paar dagen in het ziekenhuis lagen, en je kan er zelf aan overlijden! We beklimmen dus met gevaar voor eigen leven deze prachtige rots die tot koningkrijk was verbouwd door koning kasyapa. Deze had zijn vader vermoord die hem zijn watertank als koningkrijk wilde schenken (de grote trots van de vader). Prins kasyapa werd hierop zo boos dat hij zijn vader vermoorde en uit angst dat zijn broer wraak zou nemen zocht hij een veilige en goed beschermde plek. Hij bouwde ter bescherming een 6 meter hoge muur, een vijf meter diepe gracht met krokodillen en vervolgens nog een keer een 6 meter hoge muur. Sigiriya was met deze extra bescherming hier natuurlijk geschikt voor dus ging de koning van polunnaruwa naar sigiriya (ongeveer 30km oostelijker). Om de rots heen zit een enorme tuin met het zomer paleis (die hij tijdens het droge seizoen gebruikte, ze hebben hier geen jaargetijden dus de benaming is vrij gek!). Omdat alles in de koningklijke tuin symmetrisch is staan er dus twee paleizen, of tenminste wat er van over is). Ze hebben hier zelfs een fontein aangelegd die werkt door het water dat ondergronds er naartoe stroomt en vervolgens door kleine gaatjes omhoog gespoten wordt! Ongelooflijk slim als je bedenkt dat dit alles in de vijfde eeuw is bedacht en gebouwd! We klimmen naar boven en. Bekijken de fresco's die op de zijkant van de rots staan afgebeeld maar tegenwoordig lijkt het een soort grot omdat er een ijzere constructie met een doek erover heen gespannen de boel beschermen. Koning kasyapa had 500 harems die als fresco's zijn afgebeeld! Ze komen uit verschillende landen omdat je op de fresco's kan zien dat sommige aziatisch zijn en andere weer afrikaans. We lopen verder en de klim onhoog is voor emma en alexander nou niet echt een lolletje want emma is chagrijnig en alexander heeft de conditie van een opa en kan amper op z'n benen staan! de klim gaat verder we komen bij het laatste stukje aan waar vroeger een enorme leeuwenkop stond waar je door zijn mond op de top kwam. Vandaag de dag zijn alleen de twee poten nog overmaar de gids heeft een plaatje bij zich van hoe het er vroeger uitgezien moet hebben. Hier staan ook bewakers die in de gaten houden of de hornets komen en bepalen of het veilig is. We beklimmen de laatste paar treden en intotaal zijn er 1202 treden waarvan de laaste twee helemaal op de top. We maken wat foto's en we bekijken de watertank die vlak naast de rots ligt en vroeger waarschijnlijk wel 100 keer zo groot was! Als we weer bij de leeuwenpoten zijn en ik nog ff een foto wil maken van een leuk aapje maar ik onderbroken door emma die schreeuwt dat ik moet komen want "die beesten" komen! Het duurt even voor ik besef dat ze de hornets bedoelt en ik wandel rustig naar de trap waar ik en pa onze russische vrienden tegenkomen die we in a'pura hebben ontmoet. Zij willen net omhoog gaan en we waarschuwen ze en vertellen ze wat ze moeten doen als ze de hornets zien. We lopen rustig naar beneden en ik word nog bijna omver gelopen door mensen die panisch naar beneden sprinten. We weten niet zeker of ons karma nou slecht is (omdat we geen donatie gaven aan de chagrijnige monnik) en dat de hornets daarom kwamen of juist goed omdat we wel veilig naar boven konden en alles rustig konden bekijken zonder dat de hornets ons daarin onderbraken! Een stukje lager op de rots staan emma alexander en de gids ons al op te wachten en de gids vertelt me dat de bewakers hem hadden gewaarschuwd, gelukkig hebben we hem mee. Hij laat ons nog een en ander zien en als we bijna beneden zijn gebaart tyroanne dat we op moeten schieten want we konden de olifantentocht om 2 uur doen ipv van 4 wat veel beter uit komt voor de planning. We geven de gids nog snel wat geld en bedanken hem hartelijk voor zijn diensten, ik vind persoonlijk een gids wel fijn want de basis info lees ik in mn reisgids en zij kunnen me veel en veel meer vertellen! We gaan naar de olifantentocht en de olifant komt net aanlopen en we klimmen er via een soort trap (die wel wat van een boomhut weg heeft) op en de gids maakt wat foto's van ons dat we een voor een gaan staan met onze armen in de lucht, later blijkt dat sigiriya precies achter ons zat en tussen onze armen op de foto wat er echt geweldig uitziet. We rijden op bandi (zo heet de olifant) over de plaatselijke snelweg en voeren hem wat komkommer. Bandi denkt dat de komkommer op is en doet zijn slurf niet meer naar ons toe waarop de olifantenman roept "bandi, komkommer!" en de olifant doet zijn slurf weer omhoog, haha! Nooit geweten dat een olifant bevelen op kon volgen! Pa krijgt nog een olifantendouche en dan is de tocht alweer voorbij. We stappen af en tyroanne is daar ook al met onze minibus en we rijden weer terug naar het hotel om emma en alexander af te zetten en ik en pa gaan nog wat bezienswaardigheden in polunnaruwa bekijken en onze gids is eigenlijk niet bevoegd om hier onze gids te zijn maar vertelt ons toch snel ff wat over waar we naar toe gaan wat we aanvullen met pa's kennis van zijn eerste bezoek aan sri lanka en mijn kennis uit mn reisgids. We lijken net japanners als we snel de bus uit gaan om fotos te maken en een rondje te lopen omdat we maar weinig tijd hebben. We gaan verder naar het hoogte punt van polunnaruwa en dat is de gal vihare waar vier grote boedha beelden uit een grote rots zijn uitgehouwen. Hier hebben hier de tijd tot zonsondergang en we maken wat fotos. Je kan via een, het lijkt bijna aangelegd, paadje op de rots staan en dit doe ik dan ook waarop de pelgrims nogal boos worden en nadat we onder druk van een aantal pelgrims en bewakers de fotos van mij op de rots moeten verwijderen. Met een soort toneelact lukt het ons weg te komen met de foto op de andere camera. Het kunnen beide met onze westerse achtergrond moeilijk begrijpen dat zoiets zo heilig is en dat mensen zich dan zo gedragen. Natuurlijk spijt het ons dat we de mensen soort van hebben beledigd maar als ik er met mn gezonde verstamd over nadenk is het toch wel gek dat mensen zoveel waarde hechten en zoveel geld en tijd in dit soort tempels en beelden steken. We prijzen ons dan ook gelukkig dat we beide niet zo'n geloof hebben en een vrij leven kunnen leiden. We bezoeken nog een tempel en dagoba die in de buurt liggen en gaan dan weer richting het hotel. Ondanks dat tyroanne net zoals ons niet echt een geloof heeft en ook niet in die verhalen gelooft lijkt het ons maar beter hem hier maar niet over te vertellen. Ik wil jullie alleen wel vragen dit "incident" voorlopig voor jezelf te houden. Gewoon voor de zekerheid, het is natuurlijk niet erg respectvol als tyroanne erachter komt. Het zal hem waarschijnlijk niet heel veel uit maken uitmaken maar toch! Ondanks dit incident vind ik de gal vihare en al die andere religieuse gebouwen en tempels prachtig om te zien en vind ik de verhalen mooi om te horen en kan ik er nog steeds van genieten! De volgende ochtend gaan we verder richting kandy en onze eerste stop zijn de rotstempels van dambulla. We moeten eerst een heel stuk de heuvel oplopen om er te komen en opnieuw is dit voor emma en alexander bijna ondraaglijk en alexander heeft dan ook nog een spijkerbroek aan terwijl het boven de 30 graden is en de zon vol op ons brandt. Als je hier tempels en dagoba's etc. bezoekt moet je broek tot onder je knie komen en je schouders bedekt zijn, wat gek is want hoe kan je nou meer respect tonen als je bepaalde kleding draagt? En het gekste is nog dat die monniken met een blote schouder rondlopen! Maarja de tempels zijn verder prachtig en de gids vertelt wat leuke verhalen en de eerste van de in totaal vijf grotten is met de hand uitgehakt! We kijken rond in alle grotten en de gids legt het een en ander uit over wat de verschillende houdingen van de boedhabeelden voorstellen. Alexander heeft al snel zijn favoriet gevonden, een houding waarbij de linkerarm langs het lichaam hangt en met de rechterhand wordt met duim en wijsvinger een cirkel gemaakt en de andere drie vingers steken omhoog. Deze houding betekent "geen discussie"! Als we verder gaan en in de derde grot komen vraagt pa de gids waar het zwarte beeld staat van een koning uit zuid-india, dit kon hij zich nog van zijn eerste bezoek herinneren omdat het toen in een hoek was gezet omdat dat tijdens de burgeroorlog was en ze liever niet de goeie band tussen tamils en singalezen zo openlijk wilden weergeven! Het beeld blijkt uiteindelijk naar het museum onder aan de heuvel te zijn verplaatst. Hier staat ook een enorm groot gouden boedha beeld! We vervolgen de rit en de volgende stop is bij een houtsnijwerkfabriekje waar we een en ander uitgelegd krijgen over verschillende houtsoorten en over het maken van verschillende natuurlijke kleuren die onderandere ook bij de freco's op sigiriya zijn gebruikt. Ze zien er veel mooier uit dan chemische verf en ze zitten ipv van op het hout in het hout waardoor het ook veel betere kwaliteit is. Hij demonstreert het maken van de kleuren en het is heel wonderlijk door wat houtzaagsels erbij te doen verandert de kleur van het water en als ie er wat citroen verandert het weer en de kleur verandert opnieuw waarneer hij er een beetje kalk bij doet! We kijken wat rond in de winkel en zien de prachtigste dingen van tafels en stoelen tot maskers en doesjes en olifant zo groot als een schaap! Ik koop een soort houten schilderij die een fresco van sigiriya moet voorstellen alleen dan met relief (niet een echt schilderij dus), pa een masker en alexander een houten doosje met een mooi reliefje! Het lukt me samen met alexander om ruim 30 procent van de prijs eraf te halen, we hadden pa maar ff er buiten gelaten want die geeft te snel toe wat niet nodig is want deze mensen verdienen toch wel genoeg. Uiteindelijk komt de "big boss" erbij en krijgen we alles mee voor een hele goeie prijs en dat wordt ook bevestigt door tyroanne! We gaan verder en komen bij een juwelier winkel waar we een tijdje zijn en emma koopt nog een mooie ketting! Snel daarna komen we in de spice gardens waar we een rondleiding krijgen en het gaat eigenlijk meer over geneeselijke kruiden dan over specerijen en we krijgen nog een massage! Dan komen we in een winkeltje waar ze ons peperdure producten willen laten kopen maar daar trappen we niet in. Persoonlijk vind ik het allemaal kwakzalverij maar daar zijn emma en pa het niet mee eens. Het is misschien wel leuk om te weten dat al deze kwakzalverij van de overheid is! Tegen de tijd dat we kandy bereiken is het alweer donker (dat is hier meestal al rond 18:30) en het hotel heeft voor de verandering geen gratis wifi :(. Ze hebben gelukkig wel heerlijk eten dus dat maakt mijn avond weer helemaal goed! We beginnen de volgende dag met de ceremonie in de tempel van de tand, deze tempel is echt totaal anders dan elke andere tempel die we tot nu toe hebben gezien. Zodra we het tempelcomplex binnenkomen heeft het wel wat weg van een vliegveld, zo streng is het. Onze tassen worden gecontroleerd en we moeten ze vanwege de drukte op ons buik dragen! De hectiek is echt geweldig om te zien, hoe mensen bidden of hun leven er vanaf hangt! We krijgen een gids toegewezen en dat is maar goed ook want hij kon ons door alle chaos naar de plek waar de tand ligt opgeslagen leiden precies op de tijd dat het slot eraf is en we een 7-dubbel kistje te zien krijgen en we nog snel een foto kunnen maken, we werden er omringt door minstens een paar honderd andere mensen en bij het kistje dat in een ruimte staat die wordt bewaakt door monniken en de offers uit de handen van de mensen grissen! Ik heb het niet zo met die monniken maar waarom leg ik zo nog wel uit. Het is erg indrukwekkend en in die enorme drukte leidt de gids ons naar de belangrijkste plaatsen die we zelf nooit hadden gevonden en vertelt er nog wat over. We krijgen nog zo'n stip op ons voorhoofd nadat we naar een vijf minuten lang durende preek van een monnik luisteren, allemaal in het singalees natuurlijk en het enige wat we verstaan is ayubowan (wat betekent dat je iemand een lang leven toewenst, een soort begroeting die op elk moment van de dag gebruikt kan worden). Ik luisterde eigenlijk niet en keek gewoon om me heen maar pa pikte dat woord eruit! Als de rondleiding is afgelopen gaan emma en alexander terug naar de bus en lopen ik en pa nog een ron. oort landen wel vaker maar na driekwatier mag je toch wel eindelijk je lunch verwachten vind ik. Er vallen een paar grote druppels uit de lucht maar dat is na een paar minuten weer over. Het restaurant heeft wel een prachtig uitzich op het meer dat midden in kandy ligt. Als we eindelijk weggaan (we hebben maar geen fooi achtergelaten voor zulke slechte service!) gaan we naar een batikfabriekje, batik is een soort doek die ze op een bepaalde manier kleuren (dmv invetten op de plaatsen die niet die kleur moet worden en als je dat dan in een kleurbad legt krijg alles wat niet is ingevet die kleur). Ik koop hier een doek waar de kaart van sri lanka op staat met allerlei plaatjes en bijna alle plaatsnamen waar we zijn geweest of nog naar toe gaan, het lukt me wederom om een goede prijs te onderhandelen die ruim 25  procent lager ligt dan wat ze eerst wilden hebben! Pa koopt een groter doek waar het boedhistische leven symbollisch wordt afgebeeld en het lukt alexander om flink wat van de prijs af te halen. We gaan verder naar een juwelier waar we naartoe moeten van de touroperator en omdat tyroanne eerlijk en vertelt dat de prijzen hier iets hoger zijn dan op andere plekken en daarom waren we de vorige dag in die andere juwelier, pa koopt een mooie steen die "cat's eye" heet en alexander koopt een ring met een blauwe saffier! We gaan snel nog ff naar de markt en kopen wat sarongs (emma en alexander) en ik en pa kopen wat fruit en allerlei verschillende kruiden voor thuis. Het is intussen alweer bijna vijf uur en we gaam dus snel naar de zaal waar de kandy dansers een voorstelling geven met veel trommel die ontzettend veel lawaai maken, de show eindigt met een dans op hete kolen (ze staan letterlijk in de fik). Ondaks dat ik niet zo van dans hou valt het me allemaal opzich wel mee en ik wist dat ze die kolendans zouden doen en dat was zeker weten wel spectaculair! De show duurt een uur en daarna zien we de dansers weggaan in tuktuks terwijl de chauffeur van de tuktuk uitstapt en wegloopt! Alexander ging met tyroanne nog ff een sim-kaart halen, hij heeft hier geen bereik maar dat moet tot morgen wachten omdat ze de simkaart nog niet kunnen knippen. Ik overweeg zelf ook een simkaart te halen want als ik het goed begrijp krijg je voor iets van €2,50 350 mb internet met een simkaart dus dat is spotgoedkoop! Als we terugkomen in onze hotelkamer ziet alexander iets bewegen en het blijkt een hagedissenstaart te zijn, het beweegt nog een tijdje en we maken dus nog maar ff een filmpje! Heel bizar maar wel speciaal en leuk om te zien!
Ik zal nog ff uitleggen waarom ik het niet zo heb met die monniken, dat komt omdat ze in mijn mening de grootste bedelaars van het land zijn en dan ook nog eens het meeste respect krijgen. De tempel van de tand is voor hun het walhalla voor bedelaars en ze grissen letterlijk de offers uit de handen van de mensen en duwen ze dan gelijk door zodat ze de volgende mensen van hun offer kunnen "beroven". Als ik zo iemand was (gelukkig ben ik dat niet) dan zou ik het wel fijn vinden om rustig mijn offer neer te leggen en te kunnen bidden ipv van dat een monnik mn offer steelt en ik niet eens rustig kan bidden. De dag ervoor wou ik net muziek gaan luisteren toen ik een monnik een dacht te zien besturen maar volgens tyroanne was dat wss niet zo maar hij had ook niet gelijk een verklaring wat het wel had kunnen zijn. Hij heeft dezelfde mening omtrent monniken als mij, ik vroeg hem dus hoe je een monnik wordt. Als je geboren wordt wordt er een uitgebreide horoscoop opgestelt en als die zegt dat je later slecht wordt (bijv. een crimineel of zoiets) je dan wordt opgeofferd aan het klooster waar je dan opgegroeid. De meeste monniken die we hebben gezien en ontmoet waren niet erg vriendelijk of spraakzaam (ze voelde zich waarschijnlijk te goed voor ons ofzo denk ik) op twee na die we in aukana hebben ontmoet en ons zelfs hun businesscard geven ipv van ons geld proberen af te troggelen. Die monniken waren trots op aukana en wilde dat we graag terug kwamen en als we dat deden dan moesten we hem een mail sturen en het waren gewoon hele vriendelijke mensen! Vandaar heb ik het niet zo met monikken, begrijp me niet verkeerd ik ben niet bevooroordeeld omdat ik weet dat sommigen zich wel gewoon weten te gedragen.  
Het is inmiddels alweer maandag en vandaag staan een bezoek aan het olifanten weeshuis in pinnawella (ongeveer 2 uurtjes rijden van kandy) en de botanische tuinen op het programma. Ik heb inmiddels voor ongeveer 3 euro een simkaart gekocht met 350 mb internet, voor dat geld kon ik het niet laten!
Alweer een nieuwe dag breekt aan op dit paradijsje op aarde en we gaan naar het pinnawela olifanten weeshuis en de botanische tuin die in een lus van de heilige rivier, de mahaweli, ligt en ruim 60 hectare groot is! Een 40 kilometer tellende rit (die twee uur in beslag neemt) richting het zuidwesten brengt ons langs mooie panarama uitzichten.  Het weeshuis ligt op een prachtige plek met mooie uitzichten en we mogen de olifanten aaien, zelfs de baby olifantjes! Nou, dit mag eigenlijk niet maar de verzorgers laten dit voor een geringe fooi (een eurotje ofso) toe en stimuleren het eigenlijk omdat het een extra aanvulling is op hun inkomen. Om kwart over een worden de baby olifantjes gevoerd met de fles en dit willen we natuurlijk niet missen, eentje probeert een boomststronk te pakken om te eten maar als dit hem eindelijk lukt pakt de verzorger het af :(, best lullig voor die olifant. Een van de wat oudere olifanten heeft maar drie poten omdat die op een landmijn was gestapt! We gaan naar het restaurant met uitzicht op de rivier waar de olifanten smiddags baden en er zijn er echt veel! We maken nog snel wat fotos en gaan dan richting de botanischetuin. De busrit is weer prachtig en terwijl ik eigenlijk wat wil slapen besluit ik toch maar wakker te blijven. Mede omdat emma toen ik bijna sliep me wakker maakte om mn oordopjes te lenen, ik besluit dan maar wat muziek te gaan luisteren en ban het uitzicht te genieten. We komen bij de botanischetuin en ondanks dat ik niet zo van planten en bloemen hou valt het eigenlijk reuze mee en vind ik het zelfs nog leuk! Na twee uur rondlopen valt de duisternis over sri lanka en sluit het park ook, we hebben nog niet alles gezien maar wel een goede indruk gekregen van wat er allemaal is. Er zijn heel wat aapjes die vrolijk aan het spelen zijn alleen oogt het soms wat aggresief als ze aan het krijsen zijn en van tak naar tak springen! Het is nog maar een halfuurtje naar het hotel en bij aankomst besef ik me dat ik de sleutel niet kan vinden maar hij blijkt uiteindelijk op de kamer te liggen (die het personeel voor ons heeft opengemaakt. Ze hebben de handdoeken heel leuk opgevouwen en het stelt een soort beest voor, ik gok een varken maar ik zou het niet precies weten. Ik zit nu in de lobby bij het raam met uitzicht over het zwembad met een koel briesje. Een stuk koeler als in de vorige plaatsen, dit komt omdat de temperatuur een stuk lager is en dat zal nog veel hoger en koeler worden als we in nuwara eliya komen. Maar tegen die tijd zal ik wel weer een nieuw verslag geschreven hebben!
ik heb alleen niet alle email adressen van de familie bij me (ik heb ze thuis eigenlijk ook niet) dus als je nog niet in de maillijst staat of iemand kent die mogelijk geinteresseerd is zet die er dan gerust in!
Groetjes vanuit kandy,
Koning vladimir swetlana (alexander) en zijn onderdanen (de rest dus!). Uitlegt volgt nog...